26/09 Lhasa
Blijf op de hoogte en volg Lisa
26 September 2016 | China, Lhasa
Lhasa
Na een heerlijke nacht in n kingsize bed te hebben geslapen, gaan we op missie; een ATM met geld zoeken. Maar eerst ontbijten zonder geld, onze gids schiet het voor. Daarna willen we vertrekken naar het Potala Paleis met de taxi, zonder geld. Het is het paleis waar de Dalai lama woonden met z'n hulpjes, best wel bekend (even zoeken op Google, beetje moeite doen). Voor dat we daar zijn een stop bij een grote bekende Chinese bank met ATMs, eerst proberen met de pinpas, helaas pindakaas. Maar met de creditcard alles prima! Ben nog niet zo blij geweest dat er weer n paar ribben armer wordt! Bij het Potala Paleis zijn we om 09:20 aan de beurt. Je moet al geruime tijd van te voren boeken. Voor buitenlanders is het bijna onmogelijk om binnen te komen, en omdat we een dag later zijn door de vlucht die we hebben gemist hebben we veel geluk. 90% van de toeristen is namelijk Chinees! We zijn in totaal met 12e maar er worden groepjes van 10 gemaakt per tourguide, de reisleidster mag sowieso niet meer, dus zou er een iemand bij een andere groep geplaatst moeten worden. En nee dat mag je niet zelf kiezen. De Chineesjes pikken iemand uit de lijst. Alles wordt 3 dubbel gecontroleerd en het ticket staat zelfs op paspoortnummer. Onze gids is een lieve slimme man, die Thed (in dit geval de uitverkorenen) toch bij ons in de groep kan laten mee lopen via een omweg. Nou we zijn binnen. Het gebouw is gebouwd in de 7e eeuw en door de 5e Dalai Lama in de 17e eeuw uitgebreid tot de huidige staat. Het paleis is 19 verdiepingen hoog en heeft 1000 kamers voor alle mensen die belangrijk waren voor de Dalai Lama. We krijgen veel verhalen over verschillende boeddha's te horen. De eerste 3 keer wil ik graag mee luisteren naar de verhalen. Je hebt nooit niks van het geloof mee gekregen en dat maakt het verwarrend en moeilijk om je aandacht er bij te houden. Wat veel mooier is om te zien is dat er pelgrims lopen die wel bij ieder beeld bidden en geld geven. Ohja alles maar dan ook alles ligt vol geld! We hadden helemaal geen ATM hoeven zoeken, het lag gewoon daar. Flauw... Maar hoe eerbiedig de mensen omgaan met het geloof is zo bijzonder. De beelden lijden mij ook af, ongelofelijke details uit de 7e eeuw. Mooi, groot, goud, veel en kleurrijk, met kleden en doeken over het plafond raak je niet uitgekeken. De 14e Dalai Lama heeft het nu voor het zeggen maar is op zijn 23e gevlucht om dat toen Tibet weer afhankelijk werd van China. Dat is nu 66 jaar geleden, en de beste man zit nog steeds in India om dat hij Tibet niet binnen mag. Als er een nieuwe Dalai Lama wordt gekozen, schrijft de huidige Dalai Lama iets op voor de volgende. Het blijft heel lang geheim wie het wordt. Zijn hoge monniken volgen de regenboog naar het dorp waar de toekomstige Dalai Lama woont, en dat jochie moet het zelfde soort ziel hebben als de huidige met nog heel veel andere rituelen en hij moet een test doen om te kijken of hij dezelfde ziel heeft. Ze zijn meestal 4 of 5 als ze verkozen worden tot Dalai Lama. Ik heb toch nog wel goed opgelet.. Het Potala Paleis is heel indrukwekkend en prachtig! Je mag in het paleis absoluut geen foto's maken. Als we terug lopen zien we nog allemaal mensen die biddend rond het Potala Paleis gaan. En hoe! Handpalmen tegen elkaar, boven het hoofd, voor het gezicht en op de borst waarschijnlijk bij het hart.. Vallen ze op hun knieën en gaan liggen doen een soort schoolslag om met hun hoofd uiteindelijk de grond aan te raken. We hebben geprobeerd om te tellen hoe vaak ze dat doen. Maar bij sommige gaat het lijkt wel over de 100. We kunnen er geen systeem in vinden, bijvoorbeeld het aantal kralen aan een kettingen of als een soort biecht.. Terug bij Sylvia gaan we met z'n alle lunchen bij mensen thuis. Een echte Tibetaanse keuken, met een schattig rond lopend kindje! Zo lief, een dikkopje en kleine oogjes. Heerlijk gegeten en volgens mij nog meer mensen, een doek over de hele muur staat vol geschreven van over de hele wereld! Daarna gaan we naar de Jokhang tempel. En weer het zelfde verhaal als in het paleis.. Na drie Bouddha's kijk ik weer meer naar de schilderingen en mega beelden, maar het blijft bijzonder en vooral hoe ze het allemaal kunnen onthouden. Ze zijn er mee opgegroeid maar dan nog.. Na de rondleiding lopen Peer, Liesbeth, Corine, Erwin, Margie, Sylvia en ik een rondje om de tempel met allemaal leuke winkeltjes en een koffie tentje, iedereen weer blij dat ze koffie of thee hebben hihi! We maken het rondje af samen met de biddende mensen. Samen met Corine en Sylvia proberen we een taxi te pakken terug naar het hotel. We laten het kaartje van het hotel zien maar 3 taxichauffeurs zeggen nee.. Dus bij de vierde stappen we heel brutaal in en laten dan het kaartje zien. Bingo! Even bij komen in het hotel en weer terug naar het plein. Om 19:00 is er een ceremonie van monniken. We staan er netjes op tijd en er gaan wel meer mensen bidden maar geen monniken ceremonie te bekennen. Rustig aan terug naar het hotel dan maar weer en even wat avond eten halen. M'n intentie is noodles maar heb ook chips in m'n mandje liggen. Lekker in bed m'n zakje chips leeg eten, beetje appen en relaxen. Want dat is belangrijk in zo'n hoogte.
Na een heerlijke nacht in n kingsize bed te hebben geslapen, gaan we op missie; een ATM met geld zoeken. Maar eerst ontbijten zonder geld, onze gids schiet het voor. Daarna willen we vertrekken naar het Potala Paleis met de taxi, zonder geld. Het is het paleis waar de Dalai lama woonden met z'n hulpjes, best wel bekend (even zoeken op Google, beetje moeite doen). Voor dat we daar zijn een stop bij een grote bekende Chinese bank met ATMs, eerst proberen met de pinpas, helaas pindakaas. Maar met de creditcard alles prima! Ben nog niet zo blij geweest dat er weer n paar ribben armer wordt! Bij het Potala Paleis zijn we om 09:20 aan de beurt. Je moet al geruime tijd van te voren boeken. Voor buitenlanders is het bijna onmogelijk om binnen te komen, en omdat we een dag later zijn door de vlucht die we hebben gemist hebben we veel geluk. 90% van de toeristen is namelijk Chinees! We zijn in totaal met 12e maar er worden groepjes van 10 gemaakt per tourguide, de reisleidster mag sowieso niet meer, dus zou er een iemand bij een andere groep geplaatst moeten worden. En nee dat mag je niet zelf kiezen. De Chineesjes pikken iemand uit de lijst. Alles wordt 3 dubbel gecontroleerd en het ticket staat zelfs op paspoortnummer. Onze gids is een lieve slimme man, die Thed (in dit geval de uitverkorenen) toch bij ons in de groep kan laten mee lopen via een omweg. Nou we zijn binnen. Het gebouw is gebouwd in de 7e eeuw en door de 5e Dalai Lama in de 17e eeuw uitgebreid tot de huidige staat. Het paleis is 19 verdiepingen hoog en heeft 1000 kamers voor alle mensen die belangrijk waren voor de Dalai Lama. We krijgen veel verhalen over verschillende boeddha's te horen. De eerste 3 keer wil ik graag mee luisteren naar de verhalen. Je hebt nooit niks van het geloof mee gekregen en dat maakt het verwarrend en moeilijk om je aandacht er bij te houden. Wat veel mooier is om te zien is dat er pelgrims lopen die wel bij ieder beeld bidden en geld geven. Ohja alles maar dan ook alles ligt vol geld! We hadden helemaal geen ATM hoeven zoeken, het lag gewoon daar. Flauw... Maar hoe eerbiedig de mensen omgaan met het geloof is zo bijzonder. De beelden lijden mij ook af, ongelofelijke details uit de 7e eeuw. Mooi, groot, goud, veel en kleurrijk, met kleden en doeken over het plafond raak je niet uitgekeken. De 14e Dalai Lama heeft het nu voor het zeggen maar is op zijn 23e gevlucht om dat toen Tibet weer afhankelijk werd van China. Dat is nu 66 jaar geleden, en de beste man zit nog steeds in India om dat hij Tibet niet binnen mag. Als er een nieuwe Dalai Lama wordt gekozen, schrijft de huidige Dalai Lama iets op voor de volgende. Het blijft heel lang geheim wie het wordt. Zijn hoge monniken volgen de regenboog naar het dorp waar de toekomstige Dalai Lama woont, en dat jochie moet het zelfde soort ziel hebben als de huidige met nog heel veel andere rituelen en hij moet een test doen om te kijken of hij dezelfde ziel heeft. Ze zijn meestal 4 of 5 als ze verkozen worden tot Dalai Lama. Ik heb toch nog wel goed opgelet.. Het Potala Paleis is heel indrukwekkend en prachtig! Je mag in het paleis absoluut geen foto's maken. Als we terug lopen zien we nog allemaal mensen die biddend rond het Potala Paleis gaan. En hoe! Handpalmen tegen elkaar, boven het hoofd, voor het gezicht en op de borst waarschijnlijk bij het hart.. Vallen ze op hun knieën en gaan liggen doen een soort schoolslag om met hun hoofd uiteindelijk de grond aan te raken. We hebben geprobeerd om te tellen hoe vaak ze dat doen. Maar bij sommige gaat het lijkt wel over de 100. We kunnen er geen systeem in vinden, bijvoorbeeld het aantal kralen aan een kettingen of als een soort biecht.. Terug bij Sylvia gaan we met z'n alle lunchen bij mensen thuis. Een echte Tibetaanse keuken, met een schattig rond lopend kindje! Zo lief, een dikkopje en kleine oogjes. Heerlijk gegeten en volgens mij nog meer mensen, een doek over de hele muur staat vol geschreven van over de hele wereld! Daarna gaan we naar de Jokhang tempel. En weer het zelfde verhaal als in het paleis.. Na drie Bouddha's kijk ik weer meer naar de schilderingen en mega beelden, maar het blijft bijzonder en vooral hoe ze het allemaal kunnen onthouden. Ze zijn er mee opgegroeid maar dan nog.. Na de rondleiding lopen Peer, Liesbeth, Corine, Erwin, Margie, Sylvia en ik een rondje om de tempel met allemaal leuke winkeltjes en een koffie tentje, iedereen weer blij dat ze koffie of thee hebben hihi! We maken het rondje af samen met de biddende mensen. Samen met Corine en Sylvia proberen we een taxi te pakken terug naar het hotel. We laten het kaartje van het hotel zien maar 3 taxichauffeurs zeggen nee.. Dus bij de vierde stappen we heel brutaal in en laten dan het kaartje zien. Bingo! Even bij komen in het hotel en weer terug naar het plein. Om 19:00 is er een ceremonie van monniken. We staan er netjes op tijd en er gaan wel meer mensen bidden maar geen monniken ceremonie te bekennen. Rustig aan terug naar het hotel dan maar weer en even wat avond eten halen. M'n intentie is noodles maar heb ook chips in m'n mandje liggen. Lekker in bed m'n zakje chips leeg eten, beetje appen en relaxen. Want dat is belangrijk in zo'n hoogte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
