25-09 Onderweg naar China deel 2

Onderweg naar China deel 2

Nieuwe dag, zelfde idee als gisteren, poging 2. Het is gelukt! Ik heb niks van de vlucht meegemaakt want ik sliep. Terwijl we misschien een kansje hadden om de Mount Everest te zien. In Lhasa zijn we geland, en koud dat het is. De winter van 1963 is er niks bij. Ohnee dat is voor mijn tijd. Maar goed het is wel frisjes. Het is hier 6 uur later dan in Nederland, dus avond als we aankomen in het hotel. We zitten nu op 3700 meter, het is hopen dat je geen hoogteziekte krijgt.. Ik ben wel meteen kort ademig, en het kost moeite om te ademen. Ongeveer een uurtje rijden vanaf het vliegveld naar Lhasa. De eerste indrukken die ik van Tibet krijg zijn niet echt naar verwachting. Verharde wegen, reclame borden in het Chinees en alles is vierkant qua gebouwen. Omdat we nu zo hoog zitten is er heel veel gebergte te zien, met de wolken erboven, is het een mooi gezicht. In Tibet is 60% van de bevolking Chinees. Het lijkt wel landjepik. In het hotel geïnstalleerd meteen geprobeerd te pinnen, of de ATMs doen het niet of het is leeg. We horen later dat het zelfs in de Telegraaf staat dat toeristen moeilijk kunnen pinnen in heel China, maar met de creditcard gaat het wel.. Het is de Chinese banken wel opgevallen dat het niet lukte voor toeristen maar verder ontkennen ze het. Wat ook erg opvallend is, dat geen een Chinees ook maar een woord Engels spreekt. Na drie banken te hebben gehad, hopen we maar dat we in het restaurant kunnen pinnen. 3 keer raden wat we eten.. Chinees! Maar voor we het eindelijk besteld hebben met een Chinees die nul Engels spreekt. Gelukkig heeft Sylvia een vertaling van het eten bij zodat we in ieder geval geen hond krijgen op ons bord. Daarna moeten we natuurlijk ook betalen, maar we hebben geen ¥ (Yuan). Eerst moet er omgerekend worden hoeveel Yuan in Dollars is want dat is wat sommige nog hebben. Met z'n 11e hebben we voor $73 gegeten ghehe!