Indruk

21 juli

Nee 10 uur slaap is nog niet genoeg, Jezus ik ben nog steeds moe. Lekker douchen, matig ontbijt. Skip saaai we zitten in onze touringcar. Wat willen we allemaal zien in het zuiden? Cape the Good Hope, Pinguïns, Cape Point, struisvogels, de Tafelberg, sloppenwijk en andere mooie plekjes die de chauffeur weet.
Eerste stop Pinguïns in Simons Town. Na een super route door Kaapstad komen we in het pinguïn park. Het blijft gewoon geweldig hoe die beeste bewegen. Baby pinguïns bij hun ouders, zo schattig! Vallen en weer opstaan, in ieder geval flink gelachen. Na nog een best eindje rijden op en neer naar boven en beneden in de bergen komen we aan bij het begin van Cape point, het zuidelijkste punt van Afrika. Ja het begin want we moeten nog een hele klim afleggen voor dat we boven op zijn. Met resultaat want het is prachtig. Alles is prachtig ik weet het maar het is zoals het is. Je kunt nog verder kijken maar dat is met het blote oog niet zichtbaar. Terug van den Bergh is wel makkelijk want dan hoef je jezelf maar te laten vallen. Een stukje terug rijden is Kaap de Goede Hoop hier liggen echter een hoop grote keien, vele insecten, zeewier en een zeeleeuw! Nee niet heel indrukwekkend verder. Verder hebben we een indrukwekkende route en zien we veel mooie dingen. We zijn de hele dag onderweg, dus dat moet je even in je achterhoofd houden. Onderweg naar de Tafelberg komen we langs een struisvogel boerderij. Kei vet! De vrouwtjes zijn grijs en dus meteen lelijk, de mannetjes zwart. Om eerlijk te zijn vind ik ze allemaal lelijk, maar wel raar en grappig. Vandaag is het de laatste dag dat je met de kabelbaan naar boven kan. Waar naar boven? Ja boven op de Tafelberg! 1085 meter hoog. De kabelbaan gaat best stijl omhoog en draait rondjes zodat iedereen alles kan zien. Daar sta je dan KANONNEN wat een uitzicht. Routes die je kunt wandelen, wolken maken een optische illusie met de zee. Adembenemend mooi. Momentje voor jezelf om echt te kunnen genieten. Genieten van de kleine dingen die je hebt. Het kan ook zo anders zijn. Leven in een dorp met alleen maar krotten. Langa heet het dorp. Onwerkelijk en onvoorstelbaar. Het staat op mijn netvlies gebrand. Mensen die gelukkig en blij zijn en hoop houden op een toekomstig stevig huis zoals Mandela heeft beloofd.