14/09 Varanasi

Varanasi

Met m'n backpack aan het voeteneind, benen er half overheen en knieën die net tussen de beugels passen word ik ongeveer ieder uur wakker. Er is een man walgelijk aan het hoesten of overgeven, zo kun je niet slapen en ik denk dat ik de stop Varanasi heb gemist.. Wekker staat om 5 uur en binnen tien minuten moeten we alles hebben ingepakt aangekleed zijn en buiten staan. Herrie dat het word, gezellig paniek zaaien. Toch hebben we het gehaald! Geen ratje gezien hier. Met z'n alle lopen we met een net wakker hoofd naar de bus. Iedere bus die we tot nu toe hebben gehad zijn toeristen bussen, inclusief airco! De kamers zijn klaar dus we mogen er meteen in. Om 8 uur verzamelen voor het ontbijt. Nog even relaxen (lees: tukkie doen) en douche, dat doe ik hier wel drie keer per dag. Ik drink toch wel zeker 1,5 liter vocht per dag maar zweet het er allemaal uit, je hoeft er niets voor te doen, zo warm. Dan voel je je vies en plakkerig, vooral om dat er in Varanasi gewoon koeien stront op straat ligt. Naast de urine lucht, racende en tuuterende tuktuks, auto's, motors en alle vuilnis waar de koeien het plastic uit staan te eten. Dus ja het is waar, India is vies en het stinkt. En zo voel ik me ook na een beweging te hebben gemaakt. Er is wat meningsverschil over hoe de reis verloopt. Vandaag hebben we de hele dag voor ons zelf. Een probleem we weten niet wat we moeten gaan bekijken in de stad of daar om heen. Sommige (waaronder ik) dachten dat er iedere dag iets georganiseerd werd qua uitstapje en dat je dan zelf moet weten of je mee doet. Maar we zijn slecht voorbereid en nu sta je als een nit wit op een vrije dag voor een interessante stad. We gaan met 9 mensen een eigen tour in elkaar zetten. Eerst met de riksja naar de stad en we gaan richting de Vishwanath tempel. Eerst langs de Ganges om te kijken wat er allemaal gebeurd. Mensen wassen zichzelf, kleren, kinderen spelen in het vieze water. Terug naar de Vishwanath tempel, het lijkt wel een doolhof! Smalle steegjes waar koeien, brommers en fietsers doorheen gaan. Ontzettend veel pelgrims boeddhisten moslims en wij toeristen gaan naar binnen. We mogen vooraan in de lange rij voorschieten. Je mag alleen je paspoort meenemen geen camera's en zelfs geen pen staat er op de borden. Eenmaal binnen vragen ze of we willen bidden.. Nee nee da hoeft allemaal nie. Maar nu blijkt dat we niet echt in de tempel mochten haha, dan maar terug. Ondertussen altijd naar beneden kijken voor eventuele koeienflatsen of afstapjes. Terwijl we wachten tot iedereen compleet is horen we dat een jongen/man (leeftijd is nog al moeilijk om in te schatten) dat zometeen de ceremonie begint voor de burning bodies. We kletsen wat en hij is student, zoals vele hier. Als iedereen compleet is besluiten we er naar toe te gaan. Onderweg worden de steegjes steeds smaller met n stier hier en daar, een man die de stront van de koeien bij elkaar schraapt.. Waar zou die dat toch voor gebruiken? Make up voor vrouwen wordt er gegrapt. Het sarcasme level in de groep is hoog! Een maal aangekomen bij de plek, ligt er meters hoog hout bij elkaar verzameld verscheept uit een woud 600 km hier vandaan. Een man die hier al 35 jaar werkt verteld ons hoe het leven werkt, een echte levensles met karma en de dood. Hoe ze dat hier zien. Heel bijzonder, mijn ogen werden al waterig. Op het dak vertelde de man ons uit dat ze in hun mooiste kleding met sieraden worden verbrand. Eerst moeten ze gereinigd worden in de Ganges, dan gaat het lijk dus een paar seconden in de rivier. Ze schenken vijf slokken water als teken van de 5 elementen: water, aarde, vuur, lucht en ziel of lichaam, De dode word aangegeven bij de politie dat hij of zij is overlede. Het lijk droogt in die tijd op. Er worden eerst in een vierkant boomstammen op elkaar gestapeld daar komt het lijk op, en daar boven op leggen ze nog meer hout. Het gaat om ongeveer 200 a 300 mensen die ze per dag ritueel verbranden. Het hout kost per kilo 475 roepi (= ongeveer €6). Bij slanke mensen is er 80 kilo hout nodig en bij stevigere mensen tot 120 kilo hout nodig. Dat is voor de arme bevolking niet te betalen.. De mannen staan trouwens bij de ceremonie en op de ceremonie wordt niet gehuild, het is een viering voor het hiernamaals. Vrouwen mogen er niet bij zijn omdat ze te emotioneel zijn. Iedereen is dus 'vrolijk', dat is goed voor het karma wat ze mee willen geven aan de doden. Na de ceremonie huilen ze pas. Het duurt ongeveer 2,5/3 uur voor dat zo'n lijk verbrand is. Ik heb het met eigen ogen mogen bekijken, heel indrukwekkend en de man die het ons uit had gelegd raakte mij met zijn verhaal over het ritueel. Er liggen gigantisch veel boomstammen opgeslagen en van de verbranding ruik je niks, en dat komt door het speciale hout. Van het lijk blijven bij de mannen het borstbeen over en bij de vrouwen de heupbotten. Dit is het laatste wat de familie meeneemt als herdenking van de persoon. Ze accepteren iedereen van elke religie die zo gecremeerd wil worden. Er zijn uitzonderingen voor de crematie zo mogen er géén kinderen onder de tien, want ze hebben nog geen zondes, mensen die zijn gebeten door een slang, mensen met lepra, heilige; zij zijn al rein. en???, deze mensen mogen niet op die wijze worden gecremeerd. Zij worden in de Ganges onder water gelegd met een steen aan het lichaam. En nu is het nog maar middag. Al veel informatie in zo'n korte tijd. Het is lunch tijd en zo kunnen we het even laten zakken. We komen in een gezellig familie tentje terecht. Een beste man zegt dat we heel mooi kunnen zien hoe ze de shawls maken in een moskee. Dat is trouwens wat ik begreep met de andere. In plaats daarvan zaten we in de moslimsewijk om daar rond te lopen van huis naar huis om zo het proces van weven te zien, rondgeleid door een oude man. We zagen er niks van want iedereen was geiten aan het slachten voor de feestdag. Dus geen mensen die achter werktuig zaten. Uiteindelijk hebben we een aantal uur op een zoldertje naar dekbedden en shawls gekeken van verschillende soorten stof. Het was mooi stof daar niet van en sommige kochten ook hele mooie dingen. Maar op een gegeven moment was ik er klaar mee. Op het laatst mochten we nog één shawl uitkiezen, ik vond twee kleuren mooi en kon niet kiezen. Toen er niemand keek heb ik ze allebei in m'n tas gedaan ghehe! In de avond met de groep gegeten en dat Indische bevalt mij wel! In het hotel lig ik pal naast een doorgaande weg. Voor dat ik slaap van al dat getoeter niet normaal. Oordopjes komen hier goed van pas als ik die had. Lang verhaal kort, het was een innovatieve dag